Tarcza antykryzysowa – wydłużenie ważności orzeczeń lekarskich | News Flash

Z uwagi na trwający w naszym kraju stan epidemii COVID-19 i spowodowaną nim narodową kwarantannę, znacznie utrudnione jest uzyskanie przez pracowników i pracodawców orzeczeń lekarskich niezbędnych do dopuszczenia do pracy.

Wobec tego, w pakiecie kryzysowym ustawodawca zawarł regulacje zawieszające niektóre obowiązki  oraz przedłużył odpowiednio termin ważności orzeczeń już wydanych.

Badania okresowe

„Tarcza Antykryzysowa” stanowi, że w przypadku ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii, od dnia ogłoszenia danego stanu, zawiesza się wykonywanie obowiązków wynikających z przepisów kodeksu pracy dotyczących okresowych badań lekarskich.

Zawieszone w stosowaniu przepisy kodeksu pracy stanowią, że:

• pracownik podlega okresowym badaniom lekarskim,
• wstępne, okresowe i kontrolne badania lekarskie przeprowadza się na podstawie skierowania wydanego przez pracodawcę,
• pracodawca zatrudniający pracowników w warunkach narażenia na działanie substancji i czynników rakotwórczych lub pyłów zwłókniających jest obowiązany zapewnić tym pracownikom okresowe badania lekarskie także po zaprzestaniu pracy w kontakcie z tymi substancjami, czynnikami lub pyłami i po rozwiązaniu stosunku pracy, jeżeli zainteresowana osoba zgłosi wniosek o objęcie takimi badaniami.

Po odwołaniu stanu zagrożenia epidemicznego, w przypadku gdy nie zostanie ogłoszony stan epidemii albo po odwołaniu stanu epidemii, pracodawca i pracownik są obowiązani niezwłocznie podjąć wykonywanie zawieszonych obowiązków, o których mowa powyżej i wykonać je w okresie nie dłuższym niż 60 dni od dnia odwołania danego stanu.

W przypadku braku dostępności lekarza uprawnionego do przeprowadzenia badania wstępnego lub kontrolnego, może go zastąpić inny lekarz. Orzeczenie lekarskie wydane przez innego lekarza traci moc po upływie 30 dni od dnia odwołania stanu epidemii.

Ponadto, orzeczenia lekarskie wydane w ramach wstępnych, okresowych i kontrolnych badań lekarskich, których ważność upłynęła po dniu 7 marca 2020 r., zachowują ważność, nie dłużej jednak niż do upływu 60 dni od dnia odwołania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii.

Orzeczenie o niezdolności do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji

Zgodnie z „Tarczą Antykryzysową“ z przyczyn związanych z przeciwdziałaniem COVID-19, orzeczenia o:

• częściowej niezdolności do pracy,
• całkowitej niezdolności do pracy,
• całkowitej niezdolności do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji,
• niezdolności do samodzielnej egzystencji,

wydane na czas określony, których ważność upływa w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego lub epidemii albo w okresie 30 dni bezpośrednio następujących po ich odwołaniu, zachowują ważność przez okres kolejnych 3 miesięcy od dnia upływu terminu ich ważności.

Należy mieć na uwadze, że termin ten nie może trwać dłużej niż do dnia wydania nowego orzeczenia stanowiącego podstawę do wydania decyzji w sprawie świadczenia, jeżeli przed upływem terminu ważności tych orzeczeń albo w ciągu 30 dni po upływie terminu ważności tych orzeczeń zostanie złożony wniosek o ustalenie uprawnień do świadczenia na dalszy okres.

Uprawnienie do świadczenia rehabilitacyjnego

Zgodnie z powyższą ustawą, z przyczyn związanych z przeciwdziałaniem COVID-19, orzeczenie o okolicznościach uzasadniających ustalenie uprawnień do świadczenia rehabilitacyjnego, którego ważność upływa w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii albo w okresie 30 dni bezpośrednio następujących po ich odwołaniu, zachowuje ważność przez okres kolejnych 3 miesięcy od dnia upływu terminu ważności tego orzeczenia.

Jednakże, okres ten nie może trwać dłużej niż do dnia wydania nowego orzeczenia stanowiącego podstawę do wydania decyzji w sprawie świadczenia oraz nie dłużej niż przez okres niezbędny do przywrócenia zdolności do pracy, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy , jeżeli przed upływem terminu ważności tego orzeczenia albo w ciągu 30 dni po upływie terminu jego ważności zostanie złożony wniosek o ustalenie uprawnień do świadczenia na dalszy okres.

Art. 12a ust. 1 pkt 1, ust. 2 i 3, art. 15zc ust. 1 – 2 ustawy z dnia z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw.
Art. 229 § 2, 4a i 5 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. kodeks pracy.
Art. 18 ust. 2 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.