Pracodawca zatrudniający osoby niepełnosprawne zobowiązany jest do stosowania przepisów Kodeksu Pracy a także zapisów ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. nr 123, poz. 776, z późn. zm.), która to reguluje uprawnienia przyznane pracownikom niepełnosprawnym.
Normy czasu pracy
Powyższa ustawa przewiduje zmniejszone normy czasu pracy dla osób niepełnosprawnych, tj. mogą one pracować maksymalnie do 8 godzin na dobę czyli do 40 godzin tygodniowo. Pracownik o znacznym bądź umiarkowanym stopniu niepełnosprawności może skorzystać z przewidzianego ustawą skróconego czasu pracy (do 7 godzin na dobę i 35 godzin tygodniowo).
Pracownik z orzeczeniem o niepełnosprawności ma prawo do dodatkowej – wliczanej do czasu pracy – 15 minutowej przerwy w pracy na gimnastykę usprawniającą lub wypoczynek. Nie może być zatrudniany w porze nocnej oraz w godzinach nadliczbowych. Wyjątkiem są tu osoby zatrudnione przy pilnowaniu oraz posiadające zgodę lekarza (wyrażoną na wniosek osoby zatrudnionej).
Stosowanie norm czasu pracy nie powoduje obniżenia wysokości wynagrodzenia wypłacanego w stałej miesięcznej wysokości.
Prawo do dodatkowego urlopu wypoczynkowego
Kolejnym uprawnieniem osób niepełnosprawnych jest prawo do dodatkowego urlopu wypoczynkowego w wymiarze 10 dni roboczych w roku kalendarzowym. Należy tu jednak wspomnieć o tym, że prawo do pierwszego urlopu dodatkowego niepełnosprawny nabywa po przepracowaniu roku od dnia przyznania jej stopnia niepełnosprawności.
Pracownik z orzeczoną znaczną lub umiarkowaną niepełnosprawnością może też skorzystać ze zwolnienia z pracy w wymiarze maksymalnie 21 dni roboczych z zachowaniem prawa do wynagrodzenia. Zwolnienie to może być przeznaczone na przeprowadzenie badań specjalistycznych czy zabiegów leczniczych lub usprawniających, a raz w roku wykorzystane na wyjazd na turnus rehabilitacyjny. Wynagrodzenie za czas zwolnień od pracy oblicza się jak ekwiwalent pieniężny za urlop wypoczynkowy.
Dostosowanie miejsca pracy do potrzeb osoby niepełnosprawnej czy zmienny wymiar czasu pracy wiąże się poniesieniem przez pracodawcę kosztów. Są one jednak rekompensowane przez dofinansowania i refundacje przyznawane przez Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON). Ustawa szczegółowo określa jakim podmiotom przysługuje dofinansowanie. Są to zakłady pracy chronionej, pracodawcy zatrudniający nie mniej niż 25 osób (pełne etaty) oraz zatrudniający większą ilość pracowników przy założeniu, że niepełnosprawni stanowią minimum 6 % personelu. Każdy zakład pracy zatrudniający co najmniej 25 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty jest zobowiązany do dokonywania comiesięcznych wpłat na PFRON.
Korzyści płynące z zatrudniania osób niepełnosprawnych to miedzy innymi:
- Dofinansowanie do wynagrodzenia z 26a ustawy o rehabilitacji;
- Zwrot kosztów przystosowania stanowiska pracy dla osób z niepełnosprawnością – art. 26 ustawy rehabilitacji;
- Zwrot kosztów zatrudnienia pracownika, który będzie pomagał w pracy osobie niepełnosprawnej – art. 26d ustawy o rehabilitacji;
- Zwrot kosztów szkolenia pracowników niepełnosprawnych – art. 41 ustawy o rehabilitacji.
Kontakt: Katarzyna Chiciak, Payroll Accountant
E-mail: poland@accace.com
Tel.: +48 223132950
