Ulga IP Box funkcjonuje w ramach polskiego prawa podatkowego już od stycznia 2019 roku. Przeznaczona jest dla podatników prowadzących działalność w sektorze B+R, czyli badań i rozwoju. Zarówno ulgę badawczo – rozwojową, jak i ulgę IP Box uwzględnia się dopiero w rozliczeniu rocznym w formie załącznika do deklaracji podatkowej.

Niestety przepisy dotyczące ulgi IP Box jak również lista warunków oraz działań, jakie należy wykonać, by sprawdzić, czy dana działalność kwalifikuje się do skorzystania z ulgi, są długie i dla wielu przedsiębiorców nadmiernie skomplikowane. W celu identyfikacji, czy działalność podatnika mieści się w granicach jakie zainteresowanym wyznaczają ulga IP Box i B+R, warto na bieżąco zapoznawać się publikowanymi interpretacjami indywidualnymi oraz śledzić orzecznictwo sądów w tym zakresie. Niewątpliwie taka wiedza pozwala na świadome i bardziej efektywne korzystanie z dostępnych ulg. Dlatego wychodząc naprzeciw Państwa oczekiwaniom publikujemy przegląd interpretacji i wyroków, które w ostatnich miesiącach mogły okazać się kluczowe dla wielu podatników, mając na uwadze prowadzoną przez nich działalność gospodarczą.

Dyrektor KIS nie może przerzucać obowiązku interpretowania działalności B+R na podatnika

Dyrektor KIS przez pewien czas w większości przypadków odmawiał interpretacji definicji działalności B+R w odniesieniu do konkretnych przykładów prac. W przedmiotowej sprawie chodziło o działalność związaną z tworzeniem programów komputerowych. NSA zgodził się,     w gruncie rzeczy, że to Dyrektor KIS, a nie podatnik w trybie interpretacji indywidualnej, powinien interpretować prawo. Dyrektor KIS, przerzucając odpowiedzialność za zdefiniowanie działalności B+R na podatnika, nie tylko uchyla się od swoich obowiązków, ale także obarcza go ciężarem ewentualnych konsekwencji. Podatnik, który samodzielnie dokona interpretacji działalności B+R, w efekcie czego rozliczy znacznie obniżony podatek dochodowy, naraża się na bardzo negatywne konsekwencje w wypadku kontroli skarbowej.

Wyrok NSA nie pozostawia w tej materii niejasności. Podatnik, który ma wątpliwość, czy jego działalność spełnia cechy działalności B+R, ma prawo ubiegać się o potwierdzenie swojej tezy u Dyrektora KIS, a ten powinien wydać stosowną opinię o spełnieniu ustawowych wymogów do uznania działalności za działalność B+R.

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 23 listopada 2021 r., sygn. II FSK 1049/21

Środki ochrony przeciwko COVID nie powinny być wliczane do wskaźnika nexus w IP Box

Wydatki programisty na testy na COVID-19, które były niezbędne do wzięcia udziału w spotkaniach dotyczących prac nad oprogramowaniem oraz na filtr do oczyszczacza powietrza nie wykazują wystarczającego bezpośredniego związku prowadzoną działalnością B+R związaną z kwalifikowanym prawem IP, wobec czego nie będą mogły być uwzględnione we wskaźniku nexus niezbędnego do kalkulacji kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa IP.

Interpretacja Indywidualna Dyrektora KIS z dnia 10 grudnia 2021 r., sygn. 0114-KDIP2-2.4011.169.2021.2.KW

Konieczność prowadzenia na bieżąco ewidencji podatkowej przez podatnika nie jest warunkiem skorzystania z ulgi IP Box

WSA orzekł, że przepisy o IP Box nie narzucają konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box. Dla celów obliczenia dochodu z kwalifikowanego IP istotne jest, by ewidencja ta była prowadzona w sposób należyty – tak, aby móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu. Nie ma zatem podstaw do uznania, że warunkiem uznania ewidencji za „należytą” jest jej prowadzenie “na bieżąco”, to jest prowadzenie jej już od początku okresu, za który podatnik chce następnie skorzystać z ulgi podatkowej IP Box.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 21 grudnia 2021 r., sygn. akt I SA/PO 695/21

Ulga IP Box w kontekście licencji do oprogramowania rozwijanego na zasadzie licencji niewyłącznej

Dyrektor KIS stwierdził, że dochód z tytułu korzystania z oprogramowania oraz licencji do programu komputerowego, który stanowi utwór prawnie chroniony i został wytworzony w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 24d ust. 7 ustawy o CIT i podlega preferencyjnemu opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5%.

Natomiast w zakresie usług korzystania z oprogramowania oraz z licencji do oprogramowania rozwijanego na zasadzie licencji niewyłącznej, zdaniem Dyrektora KIS, nie można zastosować stawki opodatkowania w wysokości 5%.  Zgodnie z art. 24d ust. 14 Ustawy o CIT, dochód ten mógłby kwalifikować się do dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w sytuacji, gdyby w umowie licencyjnej zastrzeżono wyłączność w zakresie korzystania z tego prawa. Rozwijanie i ulepszanie obecnego oprogramowania na podstawie licencji niewyłącznej nie stanowi podstawy do zastosowania opodatkowania 5% stawką CIT.

Interpretacja Indywidualna Dyrektora KIS z dnia 10 stycznia 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.307.2021.3.EJ

Programiści pracujący w zespole nie skorzystają z IP Box

Jeżeli przy tworzeniu oprogramowania komputerowego programista współpracuje z innymi osobami, to nie ma prawa do ulgi IP Box – orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu. Chodziło o programistę, który tworzy oprogramowanie we współpracy z zespołem danego kontrahenta. Odpowiada za stworzenie części oprogramowania, które w połączeniu z innymi częściami (wytworzonymi przez innych programistów) daje kwalifikowane prawo własności intelektualnej (IP), podlegające ochronie zgodnie z ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Współtwórcy przenoszą łącznie na kontrahenta prawa do stworzonego przez nich oprogramowania.

Dyrektor KIS stwierdził, że od dochodu z tego tytułu programista nie może płacić PIT według stawki 5 proc., bo – jak wyjaśnił – ma ona zastosowanie tylko do dochodu z tytułu przeniesienia prawa do utworów wytworzonych samodzielnie. Zgodził się z nim WSA w Poznaniu. W ustnym uzasadnieniu sąd wyjaśnił, że przepisy o ulgach podatkowych nie mogą być interpretowane rozszerzająco. Jeżeli więc dany wytwór pracy programisty nie jest programem komputerowym podlegającym ochronie na podstawie odrębnych przepisów (jak prawo autorskie), to nie stanowi kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. A tylko dochód z takich praw może być objęty IP Box. Każdy z programistów osobno przenosi na podstawie swojej umowy nie prawo do programu komputerowego, a prawo do utworu, który to utwór nie jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Biorąc pod uwagę linię orzeczniczą WSA i podejście KIS warto, aby wszyscy programiści korzystający z IP Box dokonali dokładnej weryfikacji swoich umów.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 2 lutego 2022 r., sygn. akt. I SA/Po 500/21

Brak 5% stawki opodatkowania dochodów uzyskanych z tytułu ulepszania i modyfikowania oprogramowania komputerowego

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu orzekł, że dochód uzyskany przez podatnika z tytułu ulepszania i modyfikowania oprogramowania nie może być opodatkowany preferencyjną 5% stawką, z uwagi na to, że w wyniku podjętych przez podatnika czynności ulepszania i modyfikacji oprogramowania nie powstaje odrębny od tego oprogramowania utwór, który stanowi nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 1 marca 2022 r., sygn. akt I SA/PO 592/21

Produkcja sprzętu medycznego traktowana jako działalność badawczo – rozwojowa

W jednej z ostatnich interpretacji Dyrektor KIS potwierdził możliwość korzystania z ulgi badawczo-rozwojowej dla specyficznego rodzaju prowadzonej działalności. Chodziło o spółkę prowadzącą działalność w zakresie produkcji sprzętu medycznego, jak również projektowania rozwiązań technicznych w produkcji wyrobów medycznych i przetwórstwa tworzyw sztucznych. Organ potwierdził fakt prowadzenia przez ten podmiot działalności badawczo-rozwojową, co uprawnia podatnika do skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej.

Interpretacja Indywidualna Dyrektora KIS z dnia 13 kwietnia 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.27.2022.2.APO